همانطور که می دانید، می توان DHCP سرور را به گونه ای کانفیگ کرد که بصورت خودکار A و PTR record های کلاینت ها را در DNS ثبت کند.این کانفیگ در جایی که DNS بصورت secure dynamic updates تنظیم شده باشد ، مشکل ساز خواهد بود، یعنی با این تنظیم فقط کلاینت هایی می توانند اینکار را انجام دهند که عضو دامین باشند. برای مثال اگر DHCP سرور مشکل دار شده و با DHCP سرور backup جایگزین گردد، DHCP سرور نمی تواند record های ثبت شده توسط سرور قبلی را آپدیت کند، یا مثلا اگر DHCP سرور record کلاینت هایی با ورژن قدیمی ویندوز ثبت کرده باشد و سپس کامپیوترها ارتقا یابند، کلاینت دیگر نمی تواند record خود را در DNS آپدیت کند.
DHCP
این گزینه از ثبت نام یک کلاینت غیر ویندوزی که کلاینت دیگری با همان نام قبلا در DNS سرور به ثبت رسیده، جلوگیری می کند. با name protection ، کلاینت های غیر ویندوزی با استفاده از additional resource record که DHCID record نامیده شده و ترکیبی از ID کامپیوتر با A record است، در DNS سرور ثبت می شوند.
همانطور که می دانید، وقتی یک کلاینت وارد شبکه شده و یک IP می گیرد، یک (A) record درDNS برای او ساخته می شود.حال وقتی در یک شبکه ، کلاینت ها IP را از DHCP بگیرند، پس از اینکه زمان lease آنها تمام شود یا از شبکه خارج شوند IP از آنها گرفته شده و به کلاینت دیگری داده می شود ولی همچنان (A) record آنها در DNS باقی مانده و مشکلاتی را بوجود می آورد.
در شبکه های بزرگ و با اهمیت بالا ، برای پایین آوردن سطح خطاپذیری شبکه (fault tolerance) ، توصیه می شود از یک DHCP سرور بعنوان Backup در کنار DHCP اصلی استفاده شود. در ویندوز 2008 R2 برای استفاده بهینه از این دو DHCP سرور ، می توان آنها را با Split-Scope کانفیگ کرد. با این امکان می توان یک Scope را که به شبکه IP دهی می کند، بین این دو DHCP سرور تقسیم کرد تا بخشی از IP ها را سرور اصلی و بخش دیگر را سرور backup به کلاینت ها سرویس بدهند.
امکان جدید دیگری که در سرویس DHCP در ویندوز R2 2008 وجود دارد، Delay Configuration است. با این گزینه شما تعیین می کنید که سرویس DHCP چند میلی ثانیه منتظر مانده و پس از آن به کلاینت ها پاسخ دهد. این گزینه زمانی مفید خواهد بود که شما دو DHCP سرور در شبکه داشته و یکی را به عنوان backup استفاده می کنید.برای مثال یکی را بعنوان DHCP اصلی قرار داده که به کلاینت ها IP بدهد و در DHCP دوم (Backup) ، ویژگی DHCP Delay را کانفیگ می کنید تا اگر DHCP اصلی دچار مشکل شد، DHCP دوم پس از چند میلی ثانیه منتظر ماندن، به کلاینت ها IP دهد.