همانطور که می دانید، شرکت مایکروسافت بطور مداوم، برای بهبود محصولات خود، آنها را بررسی می کند و معایب و مشکلات را رفع کرده، و یا امکان جدیدی را برای محصولات خود ایجاد می کنند. سپس همه این موارد را در قالب آپدیت در اختیار کاربران قرار می دهند. بنابراین سرورهای مایکروسافت، اولین جایی هستند که شما به آنها متصل شده و آپدیت دریافت می کنید. در واقع سرور یا کامپیوتر شما، در اصطلاح، در مرتبه پایین تری از سرورهای مایکروسافت قرار می گیرد که در اینصورت، به سرور یا کامپیوتر شما، Downstream severs (سرورهای پایین دستی) و به سرورهای مایکروسافت Upstream servers (سرورهای بالادستی) گفته می شود.
بصورت پیشفرض، کلاینت های شما برای اینکه آپدیت های خود را از سرور WSUS دریافت کنند، تنظیم نشده اند و بایستی به آنها گفته شود تا از کجا و به چه صورت آپدیت ها را دریافت کنند. برای اینکار، روی سرور (active directory) به Group policy رفته و GPO مربوط به OU کامپیوترها را Edit کنید (به دلیل اینکه این تنظیمات عمومی بوده و برای همه کامپیوترهاییست که قصد دارید آپدیت دریافت کنند، چه سرورها و چه کلاینت ها، این GPO را به همه OU های مورد نظر خود Link کنید)
این قسمت به ادمین ها اجازه می دهد که تعیین کنند، چه برنامه هایی قابلیت کار با IIS را دارند. بصورت پیشفرض، فقط ابزار مدیریتی اصلی، IIS Management Console، همراه با role مربوط، با Web Server نصب می شود. این ابزار روش گرافیکی را برای کانفیگ و مدیریت سرویس های وب IIS فراهم می کند.
پس از اینکه سرویس WSUS را نصب کردید، بلافاصله بعد از زدن finish، صفحه مربوط به کانفیگ آن اجرا می شود.
– در ابتدا، صفحه ای باز می شود که به شما یاداوری کرده که آیا firewall به گونه ای کانفیگ شده تا کلاینت ها بتوانند آپدیت ها را از سرور دریافت کنند؟ آیا سرور WSUS می تواند به upstream server خود (مثل Microsoft Update) متصل شود؟ اگر از p***y server استفاده می کنید، آیا یوزر و پسورد آنرا دارید؟
پس از اتمام کانفیگ می توانید از Administrative Tools ، کنسول Windows Server Update Services را اجرا کنید. در این کنسول ، در سمت چپ، گزینه Updates را مشاهده می کنید که با نمودار وضعیت آپدیت ها را نشان می دهد. (فقط زمانی اعداد تغییر می کنند که عمل synchronization انجام شده باشد). هر رنگ بیانگر نوعی از وضعیت آپدیت هاست :